برای حس خودم...
چهارشنبه, ۲۶ مرداد ۱۳۹۰، ۰۹:۵۷ ق.ظ
رسم است
زیبایی ها را می نویسند و
بعد
ها افسانه می خوانندش
و
نسل به نسل , آدم ها با ولع
تمام
کلمه هایش را می خوانند و حفظ می کنند
حقیقت
را که بنویسی
نه
کسی می خواند
نه
کسی حفظش می کند
حقیقت
, آنقدر زشت است گاهی که آدم ها ترجیح می دهند در عمیق ترین نقطه قلبشان , به خاکش
بسپارند
تمام .
- ۹۰/۰۵/۲۶
حقیقت همیشه تلخ نیست... تنها گاهی تلخ است... و چه بسا زیبایی هایی که با ولع هم خوانده می شود و عین حقیقت است
درود بر شما