به نام خدا
اینکه تو پشت در همه کلاس ها منتظر من وامیستی و تکیه میدی به جعبه تقسیم برق طبقه سوم، باعث نمیشه بهت علاقه مند شم. دست خودم نیست، تو شبیه عاشقانه های من نیستی.
با تو نمی تونم برم اردوی جهادی.
بعید می دونم "من او" رو خونده باشی.
فکر نکنم به سرت بزنه یهویی پاشیم بریم مشهد.
شاید از نظرت عاقلانه نباشه آخر هفته ها بریم کهریزک.
اصلاً شاید نفهمی چرا من از یخچال ساید بای ساید بدم میاد.
نمی تونی درک کنی چرا فقط دویست تومن از تمام حقوق یه میلیون و خرده ایم رو برا خودم بر میدارم.
نمی تونی بفهمی چرا درگیر آدمایی مثل دکتر عمادی ام.
شاید ندونی چرا طلا دوست ندارم و از خرید بدم میاد.
به خاطر همه این ها دم در کلاس وانیستا.
- ۱۶ نظر
- ۱۴ خرداد ۹۴ ، ۲۰:۲۷