خیلی جنگیدم ولی نشد

خدایا من تو را، همه ی تو را، تمام تو را، تمام " انا عند قلوب المنکسر "  ت را، در چشم های سرخ آن دختر خدمتکار دیدم. همان دختری که وفتی لیوانم را می شستم، به زور از دستم گرفت و گفت وظیفه اوست و می خواهد حقوقش حلال باشد، همان دختری که تمام لباس هایش کهنه است اما مقنعه اش (با تمام کهنگی اش) تمام گردی صورتش راپوشانده است.

من تو را و همه " و الله مع الصابرین " ت را در دست های پر از لک همان دختری دیدم که مردانه بار خانواده اش را به دوش می کشد و شکرت را می گوید که اگر کولر آبدارخانه خراب است اما از پنجره باد می آید و او گرما را کمتر تحمل می کند.

من خودم را و تمام غرورم را و تمام ناشکری ام را و تمام سرکشی ام را  و تمام کفرم را و ایمان کاهی ام را در زیر لب " الهی شکرت "  گفتن همان خانم رضایی، خدمتکار همان شرکت آشغالی دیدم که تویش کار می کنم...

خدایا من همه ی تو را، همه " تحبس الدعا " و " تنزل البلا " ی تو را فهمیدم...

من علت تمام دعاهای حبس شده ی خودم را و همه بلاهای نازل شده ی تو را فهمیدم...

همان علتی که با سرکشی از تو سوال می کردم...

خدایا چه راه هایی رفتی تا به من یکسری چیزها را حالی کنی و من چه راه هایی رفتم تا بفهمم جر تو راهی نیست...

کفر پنهانم را ببخش...